Otoskopik Muayene:
Odyolog testten ve işitme cihazı denemesinden önce dış kulak yolunun aşırı serumen yokluğundan emin olur.
Timpanometri:
Orta kulağın basıncını ölçmeye yarayan testtir. Uygulanması çok kolaydır, bebeklere dahi yapılabilir.
Timpanogram ana hatlarıyla 3’e ayrılır: ‘’Tip A’’ timpanogram, orta kulaktan kokleaya ses girmesini engelleyecek sıvı veya fizyolojik anormallikler içermediğini gösterir. ‘’Tip B’’ timpanogram, timpanik membranın arkasındaki sıvı veya enfeksiyon gibi orta kulak patolojisinin göstergesidir. ‘’Tip C’’ timpanogram, bu bulgu sıklıkla sinüs veya alerji tıkanıklığı veya soğuk veya otitis medianın son aşamaları ile tutarlıdır.
Akustik Refleks:
Akustik Refleks, orta kulaktaki stapes kasının, akustik uyaranlara verdiği yanıttır. Sağ-sol her iki işitsel sinir sisteminin bütünlüğünün test edilmesine olanak sağlar. Akustik refleksler, beyin sapı düzeyine kadar işitme yolları hakkında bilgi verir.
Refleks Decay:
Akustik refleks decay testi, uzun süreli uyarıda akustik refleksin büyüklüğündeki azalmadır. Anormal refleks decay testi, retrokoklear patoloji ile ilişkili olabilir.
Otoakustik Emisyon:
Otokakustik emisyonlar (OAE’ler), koklear fonksiyonu değerlendirmek için kullanılır ve ayırıcı tanıda faydalıdır.
Saf Ses Odyometri:
Farklı frekanslardaki saf ses uyaranlarına karşı, hastanın işitme eşiğinin sessiz bir kabin içinde subjektif olarak değerlendirilmesidir. Saf ses testi, işitme kaybının tipi ve derecesi hakkında bilgi sağlar. Hava yolu testi, kulaklıklar aracılığıyla saf ses, warble gibi tonal uyaranlar kullanılarak gerçekleşir. Eşikler genellikle 250, 500, 1000, 2000, 3000, 4000, 6000 ve 8000 Hz’de değerlendirilir. Kemik yolu testi, kemik vibratörleri ile 500,1000,2000,4000 Hz frekans için kemik iletim eşiği ölçümleri için kullanılarak gerçekleşir.
Konuşma Odyometrisi:
Konuşmayı anlama testi, bir çocuğun konuşmayı ne kadar anladığını değerlendiren tek test yöntemidir. Kelimeyi anlama testi; işitme kaybının, çocuğun konuşulanları anlama yeteneği üzerinde yarattığı olumsuz etkilerinin boyutlarını test eder. Böylece konuşma ve dil gelişiminin risk altında olup olmadığını belirler. Saf ses işitme eşiklerinin doğrulanması konularında oldukça kullanışlıdır. Konuşmayı fark etme testi, eşik seviyeyi belirlemek amacıyla konuşma uyarananın kullanıldığı bir testtir. Konuşmayı fark etme eşiği; kişinin, verilen uyaranların % 50’sinin varlığını fark edebildiği en düşük şiddet seviyesi olarak tanımlanmaktadır.
ABR Testi:
işitme sinirinin başlangıcından ponsun en üst bölümüne kadar olan anatomik bölgede,işitme yollarındaki elektriksel akımın senkronize aktivitesini kaydedebilen bir elektrofizyolojik test yöntemidir. t-ABR, bebeğinizin baş ve boynuna üç küçük elektrol yerleştirilir ve tonal uyaran göndermek için yumuşak kulaklıklar kullanılır; elektrotlar bebeğinizin beyne ve işitme sinirlerinin sese nasıl tepki verdiğini algılar ve bir bilgisayar sonuçları analiz eder. Eğer bebek bu testten kalırsa, işitme kaybının doğru tanılanması için ileri ki testler gerekmektedir.
Matrix Testi:
Aynı hastanın farklı durumlardaki sonuçlarını karşılaştırmak için de kullanılabilmektedir. Örneğin; cihazlı ve cihazsız , pre/post-op, farklı işitme cihazları, aynı işitme cihazında farklı ayarlar..
REM:
İşitme cihazının kullanıcı kulağında oluşturduğu gerçek amplifikasyonun tespit edilmesi için yapılan ölçüm tekniğidir. İşitme cihazının gerçekten düşündüğümüz gibi yarar sağlayıp sağlamadığını, teknik özelliklerine uygun sonuçlar oluşup oluşmadığını anlamamıza yardımcı sağlayan bir ölçümdür.
